Docker ve Kubernetes: Modern Uygulama Dağıtımının Temelleri

3

Gülnisa Demir

 9 dk. ·  19 Ağu

42kraft
İÇİNDEKİLER
BU YAZIYI PAYLAŞIN

1. Giriş

Günümüzde yazılım geliştirme ve dağıtım süreçleri, bulut bilişim teknolojilerinin hızla gelişmesiyle birlikte köklü bir dönüşüm geçirdi. Uygulama taşınabilirliği, ölçeklenebilirlik ve yönetilebilirlik gibi kriterler, yazılım ekipleri için öncelikli hale geldi. Bu bağlamda, Docker ve Kubernetes, modern uygulama dağıtımı ve yönetiminde kritik bir rol oynamaktadır. Bu yazıda, Docker ve Kubernetes'in işlevlerini, aralarındaki farkları, birlikte nasıl kullanıldıklarını ve bu teknolojilerin pratik uygulamalarını derinlemesine ele alacağız.

docker ve kubernetes

2. Docker: Konteynerleştirme Teknolojisinin Yükselişi

2.1 Konteynerizasyon Nedir?

Konteynerler, bir yazılım uygulamasının tüm bileşenleriyle birlikte izole bir ortamda çalışmasına olanak tanıyan hafif, taşınabilir paketlerdir. Bu bileşenler; uygulama kodu, bağımlılıklar, kütüphaneler ve gerekli konfigürasyonları içerebilir. Konteynerler, geleneksel sanal makinelerden farklı olarak işletim sistemi düzeyinde bir yalıtım sunar. Böylece, konteynerler daha az kaynak tüketir ve daha hızlı başlatılabilir.

2.2 Docker’ın Gelişimi ve Yaygınlaşması

Docker, 2013 yılında Solomon Hykes tarafından piyasaya sürüldü ve hızla yazılım geliştirme dünyasında popülerlik kazandı. Docker’ın getirdiği yenilikler şunlardır:

  • Taşınabilirlik: Docker konteynerleri, bir ortamda çalıştığı şekilde diğer ortamlarda da çalışır. Bu sayede geliştiriciler, "bir yerde çalışıyorsa, her yerde çalışır" prensibini benimseyebilir.
  • Hız: Docker imajları, mevcut bir işletim sistemi çekirdeğini paylaşarak çalışır. Bu, sanal makinelerden daha hızlı bir başlangıç süresi sunar.
  • Kolaylık: Docker, uygulama bağımlılıklarını imaj içinde kapsülleyerek, uygulamanın kurulumu ve çalıştırılmasını basitleştirir.

2.3 Docker Mimarisi

Docker mimarisi, bir dizi bileşenden oluşur:

  • Docker Engine: Docker konteynerlerini oluşturan ve çalıştıran temel bileşendir. Docker Engine, bir sunucu (daemon), REST API ve bir komut satırı arayüzünden (CLI) oluşur.
  • Docker Image (İmaj): Bir Docker imajı, uygulamanın çalışması için gereken her şeyi içeren bir şablondur. İmajlar, yeniden kullanılabilir ve Docker Hub gibi kayıt defterlerinde paylaşılabilir.
  • Docker Container (Konteyner): Docker imajının çalıştırılan örneğidir. Her konteyner, bir uygulamanın izole bir ortamda çalışmasını sağlar.
  • Docker Hub: Dünyanın en büyük konteyner imajları kütüphanesi olan Docker Hub, geliştiricilerin ve organizasyonların imajlarını paylaşmasına olanak tanır.

3. Kubernetes: Konteyner Orkestrasyonunun Gücü

3.1 Kubernetes’in Doğuşu ve Temelleri

Kubernetes, Google tarafından geliştirilen ve 2014 yılında açık kaynak olarak sunulan bir konteyner orkestrasyon platformudur. Kubernetes, konteynerleştirilmiş uygulamaların dağıtımı, ölçeklendirilmesi ve yönetimini otomatikleştiren güçlü bir platformdur. Kubernetes’in ana hedefi, büyük ölçekli, karmaşık dağıtılmış sistemlerin yönetimini kolaylaştırmaktır.

3.2 Kubernetes Mimarisi ve Bileşenleri

Kubernetes, birçok bileşen ve kavram etrafında yapılandırılmıştır:

  • Cluster (Küme): Kubernetes'in çalıştığı temel birimdir. Bir Kubernetes kümesi, birden fazla node'dan oluşur.
  • Node (Düğüm): Bir Kubernetes kümesinde yer alan her bir sunucu, bir node olarak adlandırılır. Node'lar, pod'ları çalıştırır ve Kubernetes tarafından yönetilir.
  • Pod: Kubernetes'in en küçük dağıtım birimidir. Her pod, bir veya daha fazla konteyneri içerebilir ve bu konteynerler aynı ağ ve depolama alanını paylaşır.
  • Control Plane (Kontrol Düzlemi): Kubernetes kümesini yöneten bileşenler kümesidir. Kontrol düzlemi, API server, scheduler, controller manager ve etcd gibi bileşenlerden oluşur.
  • Kubelet: Her bir node üzerinde çalışan ve pod'ların durumunu izleyen, Kubernetes'in yerel ajanıdır.
  • Service (Servis): Pod'lar arasındaki iletişimi sağlayan mantıksal bir birimdir. Servisler, dinamik olarak değişen pod gruplarına stabil bir IP adresi sağlar.
  • Deployment: Kubernetes'de uygulamaların istenen durumlarını tanımlayan yapılandırma birimidir. Deployment'lar, pod'ların sayısını, imajını ve güncelleme stratejilerini yönetir.

3.3 Kubernetes’in Sağladığı İmkanlar

Kubernetes, konteynerlerin yönetimi için birçok özellik sunar:

  • Otomatikleştirilmiş Yük Dengeleme: Kubernetes, gelen trafiği birden fazla pod arasında dengeler ve uygulamanın performansını optimize eder.
  • Otomatik Ölçeklendirme: Kubernetes, pod'ları otomatik olarak ölçeklendirir. Bu sayede uygulamanın yükü arttığında pod sayısı artırılır, azaldığında ise azaltılır.
  • Kendini İyileştirme: Kubernetes, başarısız olan pod'ları otomatik olarak yeniden başlatır ve uygulamanın sürekli çalışmasını sağlar.
  • Gizli Bilgi Yönetimi: Kubernetes, API anahtarları, şifreler gibi gizli bilgilerin güvenli bir şekilde yönetilmesini sağlar.

4. Docker ve Kubernetes Birlikteliği

4.1 Docker’dan Kubernetes’e Geçiş

Docker konteynerleri, Kubernetes tarafından yönetilebilir hale getirilirken birkaç adımdan geçer:

  • Docker Compose’dan Kubernetes’e: Docker Compose, çoklu konteyner uygulamalarını tanımlamak için kullanılır. Kubernetes, bu dosyaları alarak kendi YAML tabanlı manifest dosyalarına dönüştürür. Örneğin, docker-compose.yml dosyası, Kubernetes deployment ve service dosyalarına dönüştürülür.
  • Kubernetes Manifest Dosyaları: Kubernetes, YAML formatında tanımlanan manifest dosyalarını kullanır. Bu dosyalar, pod, service, deployment ve diğer kaynakları tanımlar.
  • Helm: Kubernetes üzerinde uygulamaları yönetmek ve paketlemek için kullanılan bir araçtır. Helm, Kubernetes uygulamaları için bir paket yöneticisi gibi çalışır ve uygulama dağıtım süreçlerini basitleştirir.

4.2 Gerçek Dünya Kullanım Senaryoları

Docker ve Kubernetes, birçok farklı senaryoda kullanılabilir:

  • Mikroservis Mimarisi: Mikroservisler, küçük ve bağımsız servislerden oluşur. Docker, her mikroservisi izole bir konteynerde çalıştırırken, Kubernetes bu mikroservislerin orkestrasyonunu sağlar.
  • CI/CD Pipelineleri: Docker ve Kubernetes, sürekli entegrasyon ve sürekli dağıtım (CI/CD) süreçlerinde önemli bir rol oynar. Docker konteynerleri, her adımda izole ortamlar sağlar ve Kubernetes, bu konteynerlerin üretim ortamına dağıtımını otomatikleştirir.
  • Hibrit Bulut: Kubernetes, uygulamaların hem yerel veri merkezlerinde hem de bulut ortamlarında yönetilmesine olanak tanır. Bu, işletmelerin altyapılarını optimize etmelerini ve maliyetleri azaltmalarını sağlar.

4.3 Docker ve Kubernetes’in Entegrasyonu

Docker ve Kubernetes entegrasyonu, birçok avantaj sunar:

  • Geliştirici Deneyimi: Docker, geliştiricilere uygulama bağımlılıklarını kapsülleyerek kolaylık sağlar. Kubernetes, bu uygulamaların dağıtımını ve yönetimini otomatikleştirir.
  • Sürekli Dağıtım: Docker imajları, Kubernetes üzerinde sürekli entegrasyon süreçlerine entegre edilebilir. Kubernetes, bu imajları otomatik olarak alır ve kümede günceller.
  • Güvenlik: Docker ve Kubernetes, uygulama güvenliği için çeşitli mekanizmalar sunar. Docker imajları, güvenlik açıklarına karşı taranabilir ve Kubernetes, pod'lar arasındaki ağ trafiğini güvenli hale getirebilir.

5. Docker ve Kubernetes Kullanım Örnekleri

5.1 Bir Mikroservis Uygulaması Dağıtımı

Örnek olarak bir e-ticaret uygulaması ele alalım. Bu uygulama, farklı mikroservislerden oluşmaktadır: kullanıcı yönetimi, ödeme sistemi, envanter yönetimi vb. Docker, bu mikroservislerin her birini izole bir şekilde çalıştırırken, Kubernetes bu mikroservisleri yönetir.

  • Adım 1: Her mikroservis, Docker imajı olarak paketlenir.
  • Adım 2: Kubernetes üzerinde her bir mikroservis için deployment ve service oluşturulur.
  • Adım 3: Kubernetes, bu mikroservislerin otomatik olarak ölçeklendirilmesini ve yük dengelemesini sağlar.

5.2 Hibrit Bulut Dağıtımı

Bir başka örnek olarak, bir şirketin hem yerel veri merkezinde hem de bulut ortamında çalışan bir uygulaması olabilir. Kubernetes, bu iki ortamda çalışan konteynerleri tek bir küme olarak yönetir ve uygulamanın kesintisiz çalışmasını sağlar.

  • Adım 1: Kubernetes kümesi, hem yerel veri merkezi hem de bulut sunucularını kapsayacak şekilde yapılandırılır.
  • Adım 2: Uygulama konteynerleri, Kubernetes tarafından iki ortamda da dağıtılır.
  • Adım 3: Kubernetes, bu iki ortamda çalışan uygulamanın performansını optimize eder ve yük dengelemesi yapar.

6. Sonuç

Docker ve Kubernetes, modern yazılım geliştirme ve dağıtım süreçlerinde devrim yaratmıştır. Docker, uygulama taşınabilirliğini ve geliştirme süreçlerini kolaylaştırırken, Kubernetes, bu uygulamaların büyük ölçekli ortamlar üzerinde yönetimini otomatikleştirir. Bu iki teknoloji, birlikte kullanıldığında yazılım ekiplerine esneklik, ölçeklenebilirlik ve güvenlik sağlar.

Gelecekte, Docker ve Kubernetes’in daha da yaygınlaşması ve yeni nesil uygulama geliştirme süreçlerinde temel araçlar haline gelmesi beklenmektedir. Bu teknolojileri öğrenmek ve uygulamalarında ustalaşmak, yazılım geliştirme dünyasında önemli bir avantaj sağlayacaktır.

✤ Daha fazla bilgi için buraya tıklamayı unutmayın!

✤ Bu yazımızı beğendiyseniz bir önceki yazımıza da göz atmayı unutmayın :)

42kraft


# İlginizi çekebilecek diğer içerikler
İlginizi çekebilecek diğer içerikler